Daar zit ik dan.. op mijn verranda voor mijn nieuwe huis in Paramaribo (7.30uur lokale tijd). Gisteren begon het grote avontuur en heb ik op schiphol afscheid genomen van m'n lieve gezin en vriend. Na een hele relaxte vlucht kwamen we aan op het vliegveld en moesten we een tijdje wachten bij de paspoortcontrole. Waar je in Nederland tegenwoordig binnen een kwartier door alle controles heen bent duurde het hier iets langer. Zo zat hier één meneer in een locketje die de hele rij moest controleren, ook wel weer lachwekkend en er was airco, dus het maakte ook helemaal niks uit. Eenmaal door de controle heen stond mijn koffer al op me te wachten, gelukkig! Ik liep met twee meiden van de groep naar de aankomsthal en daar stonden twee Surinaamse mannen ons op te wachten met een handgeschreven 'Windesheim' bordje. Ze leidde ons naar de bus. En ja het is waar wat ze zeggen.. de warmte is niet te beschrijven in woorden, je moet het gevoeld hebben om het te kunnen begrijpen. Eenmaal bij de bus (zie foto) werden onze koffers naar binnen getild. De busreis duurde iets meer dan een uur, maar wat een mooi land is dit zeg! Vanuit het vliegtuig konden we al grote delen van de jungle zien en in de bus heb ik mijn ogen uitgekeken.
Na de busreis kwamen we bij ons huis aan waar onze begeleidster ons hartelijk verwelkomde met eten en drinken. De sloten van het huis werden uitgelegd en ja.. dan begint het avontuur echt... Samen met mijn huisgenootjes, we wonen met z'n vijfen, dronken we nog gezellig wat. Toch wilde ik graag douchen want van alle warmte voel je je niet heel fris meer op een gegeven moment. Eenmaal onder de douche wilde ik de kraan open draaien waarnaar de douchekop sprong. Onze huisbazin reageerde snel op ons en kwam er direct aan. Als het goed is word het allemaal zsm vervangen.

Tja.. daar zit ik dan op m'n verranda, uitkijkend naar junglebomen, mooie huizen.. het voelt echt een beetje als een paradijsje hier!